Ο γιαλός, μιά μικρή αγκαλιά βράχων, ο οικισμός της Αγίας Κυριακής εκφράζει το δεσμό του Τρικεριού με τη ναυτική ζωή. Σπίτια δίπλα στη θάλασσα, μικρομάγαζα, απλωμένα δίχτυα, γριές ακίνητες στα πλατύσκαλα που θυμούνται και περιμένουν. Δίπλα ένας ταρσανάς γεμίζει την ατμόσφαιρα με μυρουδιές από κατράμι και πευκόξυλο. Ανάμεσα Τρικεριού και Αγίας Κυριακής ξετυλίγεται το καλοχτισμένο λιθόστρωτο, ασημένια καδένα που αστράφτει πάνω σε φόντο γκριζοπράσινο. Η στενή κακοτράχαλη λωρίδα γης που το ενώνει με το υπόλοιπο Πήλιο δεν έχει δρόμους. Επικοινωνεί μόνον με πλοία που αράζουν στην Αγία Κυριακή. Από κει ανεβαίνει κανένας με τα πόδια ή με υποζύγιο, αν δεν του αρέσει η μικρή περιπέτεια πάνω στους ξύλινους πάγκους ενός αυτοκινήτου «φορτηγού ανθρώπων», που αγκομαχάει και κλυδωνίζεται σκαρφαλώνοντας στον διανοιγμένο – τα τελευταία χρόνια- δρόμο.